Saturday, March 17, 2012

நான்!

நான்!
நெருப்பில் விரல் சுட்டு,
கடலடியில் மூச்சுத் திணறி,
உற்றாரிடம் உதை வாங்கி,
நண்பர்களிடமும் சொல் கேட்டு,
வெய்யிலில் அலைந்து,
மழையில் நனைந்து,
குளிரில் திவங்கி,
அணுதினமும் பட்டு பட்டு திருந்தி,
நல்ல மனிதனாய் மாறத் துடிக்கும்
இந்த மாணிடக்கடலில்,
நானும் ஒரு துளி!

Thursday, March 15, 2012

உறவுகள்!

பசி மறந்து உழைக்கும் தகப்பன்
தனை மறந்து நேசிக்கும் தாய்
உலகம் மறந்து விளையாடும் தம்பி
நேரம் மறந்து சண்டையிடும் தமக்கை
சோகம் மறந்து சிரிக்கவைக்கும் சிநேகிதர் -
இவை அனைத்தையும்விட சிறந்தவளா காதலி?
கேட்டான் அவன்.

என் முகத்தில் சிறு புன்னகை!
"ஆம்" என்று சொல்லாவிட்டாலும்,
ரத்த உறவுகளுக்கு நிகர் காதலி, என்றேன்!

தவறொன்றும் இல்லை.

தாய் தகப்பன் தம்பி தமக்கை
இவர்கள் இறைவனால் கொடுக்கப்பட்ட பரிசு -
நம்மை தாங்கும் தேர்!

நண்பர்கள் காலத்தால் வழங்கப்பட்ட வெகுமதி
நம்மை வழிகாட்டிச் செல்லும் குதிரைகள் !

அவள், என் பயணத்தை என்னுடன் சேர்ந்து புணைய
நானே தேர்ந்தெடுத்த சக பயணி!
என்னைத் தேர்ந்தெடுத்த தேவதை!
நானே எனக்கு கொடுத்துக்கொண்ட விருது - விருந்தும்கூட!

எங்கோ பிறந்து, வளர்ந்து, சமைந்த அந்த மங்கையின்
ஒரு சொட்டு குருதிகூட கலக்காத உறவு
தாய் தகப்பனின் உறவுக்கு நிகர்!